《句》
释晓莹
[宋]
寄目悠然上杳冥，好是园林争秀发。
释晓莹诗集
句 - 释晓莹 - [宋]
竟日霏微雨。
句 - 释晓莹 - [宋]
故人携客作幽寻。
句 - 释晓莹 - [宋]
顾我於兹诗有兴。
句 - 释晓莹 - [宋]
寒窗安著清相向。
句 - 释晓莹 - [宋]
何妨语夜阑。
句 - 释晓莹 - [宋]
挥犀闻妙论。
句 - 释晓莹 - [宋]
回看苍木杪。
句 - 释晓莹 - [宋]
及瓜一笑上浮艎。
句 - 释晓莹 - [宋]
即看青女夜飞霜。
句 - 释晓莹 - [宋]
几回相送复相迎。